De Grot van Olympi,

 

een indrukwekkende natuurlijke attractie in Sykia gebied, gelegen op ongeveer 35 km van Chios stad en 5 km van Olympi dorp.

 

 

Deze grot is beroemd om zijn buitengewone stalactieten- en stalagmietenformaties (ontstaan door de chemische afzetting van calciumcarbonaat uit het regenwater dat de grot binnenkomt)
en werd in 1985 onderzocht door de Hellenic Speleological Society.
Sommige stalactieten hebben een schuine vorm, waardoor de wet van de zwaartekracht wordt betwist. Deze eigenaardige formatie kan het resultaat zijn van de voortdurende neerwaartse luchtstroom door de openingen in het dak van de rots.
Volgens archeologen begonnen de stalactieten in de Olympi grot zich ongeveer 200 miljoen jaar geleden te vormen, maar het ontstaan van de grot zelf is moeilijk te schatten.
Er zijn ook enkele “anthropie ton spileon” (holbewoners) die de vorm van mensen hebben.

 

 

Het calcium carbonaat en de argilische inhoud samen beschilderen de grot in meerdere kleuren.
De grijs/witte calciumcarbonaat steen wordt op sommige plaatsen verfraaid met de roodachtig gele argilische aarde, en samen maken zij de grot tot een betoverende plaats. De temperatuur in de grot is het hele jaar door bijna constant, 18 graden en een vochtigheid van 95%.
Volgens wetenschappers kan deze eigenaardige vorming het gevolg zijn van de voortdurende neerwaartse luchtstroom door de openingen in het dak van de rots.
De stalagmieten en stalactieten vormen zich nog steeds, daarom mag menselijk ingrijpen geen invloed hebben op het microklimaat in de grot. Vandaar dat het systeem van dubbele deuren elke luchtstroom van buitenaf tegenhoudt.
In 2003 kregen de eerste gasten de kans om de grot te bezoeken.

 

De grot is nu geopend van mei tot november, behalve op maandag, van 11:00 tot 18:00 uur.

 

De Agio Galas Grot,

 

ontdekt in 1969, is de grootste en belangrijkste grot van het eiland en een van de twee grotten, open voor bezoekers. De grot van Agio Galas is gelegen in het noordwestelijke gebied van het eiland Chios, ongeveer 70 km van Chios stad. Het bestaat eigenlijk uit een complex van drie grotten.
Er is archeologisch bewijs van hun bestaan sinds de neolithische periode (5500 voor Christus).

 

 

Een bijzondere legende over de grot: Eens verbande een Byzantijnse koning zijn dochter, die leed aan lepra, naar het noordwesten van Chios. Ze bereikte een grot waar ze onderdak vond.
Daar was een in het zwart geklede vrouw die haar verzorgde en na drie jaar kreeg de koning spijt van zijn besluit en stuurde hij een boot om zijn dochter terug te brengen.
Zij werd genezen aangetroffen door het geneeskrachtige melkwater of de melkachtige vloeistof die uit de stalactieten van een deel van de grot droop.
Omdat hij zo dankbaar was, besloot de koning een kerk te laten bouwen (“Agio Galas”, genoemd naar de genezende melkachtige vloeistof, omdat in het Grieks “Gala” “melk” betekent) in het binnenste van de grot, maar elke ochtend vonden de arbeiders die de kerk bouwden hun gereedschap buiten de grot, dus werd de kerk buiten de ingang van de tweede grot gebouwd.
Later werd de kleine kerk van St. Anna dieper in de tunnel gebouwd.

 

De grot bestaat uit een langgerekte gang met een totale lengte van 220 meter, die meanders vormt, terwijl hij zich uitbreidt en ruime zalen en kamers creëert.
De hele Grot van Agio Galas is nog niet onderzocht, maar er wordt gezegd dat er uitgebreide kalksteenformaties zijn met een spectaculaire morfologie.