Zamek (kastro) położony jest na północ od dzisiejszej części miasta Chios. Miasto Chios mieściło się kiedyś w obrębie murów zamku – aż do trzęsienia ziemi w1881r. Po katastrofie rozebrano mury od strony morza, fosę od południa niemal zupelnie zasypano, a powstałe działki sprzedano.W ten sposób miasto rozszerzyło się poza mury zamku. Obecnie najprzyjemniejsze wejscie do zamku znajduje sie na południowej ścianie i wiedzie przez bramę Porta Maggiore.

W pobliżu wejścia do zamku znajduje sie dwunawowy budynek, na którego górnym piętrze mieści sie Muzeum Justiniani. W obrębie murów zamku można także znaleźć starą dzielnicę mieszkalną, przez wieki zamieszkałą przez żydow i muzułmanów, cmentarz, maly meczet, turecką łaznię i kilka studni opatrzonych inskrypcjami. Pierwsza zabudowa zamku pochodzi z konca X wieku (Okres Bizantyjski), ale niemal nic nie przetrwalo z oryginalnej konstrukcji. Obecny ksztalt fortecy jest wynikiem remontów z wczesnego XIV wieku trwajacych aż do powstania narodowego Grekow.
Zamek w ciągu ostatnich dwóch stuleci został dwukrotnie poważnie uszkodzony:
– w 1828 r. został zbombardowany podczas powstania narodowego Greków
– w 1881 r. ucierpiał od gwałtownego trzesienia ziemi.

Prace wykopaliskowe prowadzone na terenie dawnej fortecy rzucily nowe swiatło na tworzenie historii miasta Chios i jego mieszkanców.

Obecnie na terenie zamku prowadzone są prace renowacyjne – odnowinono i wzmocniono główne wejście do zamku, oczyszczono kamienne ściany z pozostałosci dawnego tynku na całej dlugości prowadzacej do głównej bramy wejsciowej, a takze zajęto się odkrywaniem i oczyszczaniem dawnego dziedzinca. Zamek na dzień dzisiejszy jest miejscem zamieszkanym.

Baszta Militas

Baszta jest jedną z czterech baszt (usytuowane były w czterech rogach, przy zabudowie prostokątnej), które zamek posiadał. Baszty miały okrągły kształt, w środku znajdowały się dwa piętra połączone ze sobą krętymi schodami. Do czasów obecnych przetrwały jedynie trzy baszty (zniszczona została baszta w miejscu obecnego parkingu).

Jedna z trzech istniejących baszt zachowała się w bardzo dobrym stanie – do dzisiaj przetrwały okrągłe pokoje i równoległe korytarze, które stanowiły łącznik między innymi basztami, a także prowadziły na zewnątrz do okolicznych wsi. Podziemia baszty nie są udostępnione zwiedzającym – są oni jedynie informowani o ich istnieniu.

Brama zamkowa

Nazwa głównej bramy zamku wywodzi się od włoskiego słowa “capitano” podobnie jak określenie “drzwi do kapitana” oznaczające drzwi od pałacu gubernatora. Żelazne drzwi przetrwaly (w bardzo dobrym stanie) do czasów obecnych. W czasach rządów Wenecjan każdego dnia były otwierane rano i zamykane wieczorem, oprócz dni, w których realne było zagrożenie najazdem. W obrębie murów zamku – miasta mieszkali zarówno miejscowi jak i najeźdzcy. Ponieważ tylko jedno wejscie prowadzilo do zamku, strażnicy stojący przy bramie z łatwością mogli kontrolować przepływ produktów, a szczegolnie mastyku.

Gubernatorsko – kapitanska rezydencję , nazwano (w latach pozniejszych) domem. Małe okienko w drzwiach służyło do obserwowania wejścia i wyjścia z rezydencji, a tym samym do ostrzegania o istniejącym niebezpieczeństwie.

Dwa najstarsze koscioły w wiosce ulokowane są na drodze prowadzącej do zamku. Pierwszy to Aghios Georgios, a drugi to natomiast Aghia Paraskevi. Jednak wieksze znaczenie miał Aghia Paraskevi.

Strona zamku w Chios: www.chioscastle.gr