Kambos is gelegen ten zuiden van Chios-stad en het beslaat een gebied van 7 kilometer in de lengte en 2 kilometer in de breedte.  De letterlijke vertaling van het woord Kambos is ‘vlakte’ maar dit onthult helemaal niet het unieke ensemble van agriculturele nederzettingen op dit eiland.  De beschrijvingen van eerdere historici uit de 18e en 19e eeuw over de huizen en de boomgaarden van Kambos hebben altijd zeer enthousiast geklonken. Het land is bedekt met gebouwen van een hoge architecturale kwaliteit, tuinen, boomgaarden van appelsienen, manderijnen, citroenen etc.  De boomgaarden bevinden zich achter hoge beschermende muren waardoor ze iets weg hebben van een bos.
In de oude Kampos huizen en verblijven zijn de toegangspoorten een alleenstaand architecturaal element, aangezien ze meestal los staan van het huis.  Ze vormen gewoonlijk de ingang van de weg naar het eigendom en zijn versierd en tonen hoe de eigenaars hun sociale status probeerden te verhogen door origineel uit de hoek te komen.  Heden ten dagen zijn vele van die toegangspoorten vervallen.

Achter de hoge muren bevond zich een andere wereld van aangename bloementuinen en comfortabele huizen.  De gekleurde steen van Thimiana werd gebruikt als de basis van een unieke stijl in het bouwen.  De huizen waren twee of drie verdiepingen hoog zodat de centrale kamers een zicht over de bomen konden geven, met wijde trappen aan de buitenkant.

 

 

 

Doorheen de tijd hebben verschillende culturen Chios gedomineerd omdat het eiland een kruispunt was voor vele civilisaties, en een connectie tussen oost en west.  Kambos heeft een geschiedenis van culturen die doorheen het gebied getrokken zijn en bewijzen van de vreemde invloeden hebben achtergelaten op de gebouwen en de stenen muren. De geschiedenis gaat terug naar de Byzantiumperiode.  Gebeurtenissen zoals bezettingen van het eiland door de Genuanen en de Turken, de slachtpartij van 1822 en de hevige aardbeving van1881 volgden de Byzantijnse periode op.

Maar ondanks deze rampen, overheersingen en veranderingen die plaatsvonden in Kambos is het dorp er steeds in geslaagd om het karakter uit de 14e eeuw te behouden.  In feite heeft de Genuaanse overheersing van 1346 tot 1566 ervoor gezorgd dat er een systematisch cultiveringsysteem ontwikkeld werd met de waterbronnen, waardoor de omgeving er welvarender door werd.  Deze welvaart die in de 14e eeuw ontwikkeld werd is vandaag nog zichtbaar.  Binnen de regio van Kambos zijn er ongeveer 200 historische eigendommen.

Voornamelijk de Byzantijnse architectuur is de oudste invloed op de gebouwen van Kampos met de uitzondering van de structuur gekend als Kamenos Pirgos (de verbrande toren), die volgens de lokale traditie gebouwd is tijdens de Byzantijnse jaren.  Geen enkel ander voorbeeld van de Byzantijnse architectuur werd voor ons bewaard.  Kenmerken van deze architectuur kunnen echter teruggevonden worden in vele andere gebouwen zoals in het theater van Nympheou uit 1261.

Na het arriveren van de Genuanen begon er zich een nieuwe stijl van lokale architectuur te ontwikkelen die zelfs doorliep na 1566, toen de Turken het eiland bezetten.  De invloed van het Ottomaanse rijk in deze mengelmoes van architecturale kenmerken moet dus niet onderschat worden, specifieker niet de Barokstijl. Tijdens de slachting die plaatsvond in 1822 werd de bevolking letterlijk van de huizen gescheiden.  Fustel de Coulanges die Chios bezocht in 1856 Chios en hij schreef: “De Turken veroorzaakten de katastrofe niet in een moment van angst maar in koelen bloede, terwijl ze het ene na het andere huis vernielden met geduldige wreedheid waardoor ze de meest waardevolle van Griekenland uitroeiden”.

Na 1822 waren de enkele overgeblevenen stilaan teruggekeerd en herbouwden ze hun huizen waar ze oorspronkelijk stonden; de grandeur was echter totaal verloren.  De uiteindelijke slag kwam na de grote aardbeving van 1881, die de laatste oorspronkelijke landeigenaars van Kampos ertoe dreef om hun eigendommen te verkopen en te vertrekken.

 

 

Met dit kort historisch overzicht is het duidelijk dat er maar weinig huizen overblijven in hun originele vorm en verschijningen na zovele veranderingen en tegenslagen.

De originele eigenaars van deze eigendommen zijn er niet meer om enige informatie te verschaffen.  De culturele gemeenschap van Kampos probeert echter elke individuele sporadische poging aan te moedigen om te redden wat er nog overgebleven is en te wijzen op het belang van het bewaren van de omgeving, de architectuur en onze traditioneel erfgoed.  Daarom worden er pogingen ondernomen om dit culturele erfgoed te bewaren, door enerzijds renovaties uit te voeren en het als permanente verblijfsplaats te maken of het anderzijds als logeerplaats in te richten.  Het residentiële karakter van deze Kambos verblijfplaatsen overleven dan tenminste, terwijl alle boomgaarden ten volle gecultiveerd worden.

Volgens het topografische diagram 1:5.000 wordt de grond binnen de huidige grenzen van Kambos aanschouwd als historische locatie (paradosiakos ikismos), waardoor de constructie en renovatie in dit gebied gelimiteerd is.