Ο Ζυφιάς είναι ένα μικρό χωριό που είναι χτισμένο σε έναν λόφο, λίγο πιο κάτω από τον ‘Aγιο Γεώργιο το Συκούση, περίπου 8 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη της Χίου. Η προφορά του χωριού είναι διαφορετική  χωριό σε χωριό: οι άνθρωποι που ζούσαν στο Βασιλεόνικο απεκάλεσαν το χωριό Ζοφιά ενώ εκείνοι που ζούσαν στον ‘Aγιο Γεώργιο το ονόμασαν Ζουφιά. Αναφέρθηκε επίσης ως Ζοφάδες ή Ζυφιά. Μερικοί άνθρωποι θεωρούν ότι το όνομα προέρχεται από το επώνυμο Ζιζιφιάς και κάποιοι άλλοι από το “zuffe”, το αραβικό “ζουφορι”.
Ο Ζυφιάς είναι ένα παλιό χωριό, ακόμα παλαιότερο από τον ‘Aγιο Γεώργιο. Αυτό αποδεικνύεται από τις γραπτές καταθέσεις που λένε ότι το χωριό ‘Aγιος Γεώργιος χτίστηκε από τους πολίτες Ζυφιά. Το μοναστήρι ‘Aγιος Γεώργιος Συκούσης, που ονομάστηκε έπειτα “παλαιό μοναστήρι”, χτίστηκε στα σύνορα των δύο χωριών. Εκεί έζησαν οι τρεις ‘Aγιοι Πατέρες που ακολούθησαν τη ζωή ενός ερημίτη. Αργότερα έχτισαν το μοναστήρι ‘Aγιοι Πατέρες που έχει το όνομά τους, και με την οικονομική βοήθεια του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μονομάχου, έχτισαν το διάσημο μοναστήρι Νέα Μονή, το οποίο είναι ένα πολύ σημαντικό θρησκευτικό μνημείο των Χριστιανών.  

Περπατώντας κανείς στα στενά στα στενά δρομάκια του Ζυφιά θα παρατηρήσει έναν εντυπωσιακό τρόπο με τον οποίο είναι χτισμένα τα σπίτια το ένα κοντά στο άλλο. Αυτά τα σπίτια χτίστηκαν έτσι μία περίοδο άσχημων χρόνων, όταν δηλαδή το νησί έπασχε από τους κατακτητές. Οι πολίτες λοιπόν θέλοντας σε περίπτωση ανάγκης για διαφυγή να έχουν τη δυνατότητα να πηδούν από στέγη σε στέγη και έτσι έχτισαν τα σπίτια τους καθ’ αυτό τον τρόπο.
Μπορείτε ακόμα να διαβάσετε την ημερομηνία κατασκευής  κάθε παλαιού σπιτιού που παραμένει. Η ημερομηνία αναγράφεται σε μαρμάρινες πινακίδες, που είναι  συνήθως επάνω στον τοίχο της κύριας εισόδου. Χαρακτηριστικό δείγμα είναι αυτό που βρίσκεται επάνω από την ξύλινη πόρτα του παλαιού δημοτικού σχολείου (1869).